s.

Երկչոտութիւն. դանադղկոտութիւն. վատութիւն.

Ոչ վասն վեհերկոտութեան, եւ ոչ վասն արհամարհելոյ. (Բրս. հց.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վեհերկոտութիւն վեհերկոտութիւնք
accusatif վեհերկոտութիւն վեհերկոտութիւնս
génitif վեհերկոտութեան վեհերկոտութեանց
locatif վեհերկոտութեան վեհերկոտութիւնս
datif վեհերկոտութեան վեհերկոտութեանց
ablatif վեհերկոտութենէ վեհերկոտութեանց
instrumental վեհերկոտութեամբ վեհերկոտութեամբք