vn.

to revolt, to rebel, to rise up against, to mutiny.

չ.

ἁθετέω praevaricor, sperno, rejicio. Վտարանդիլ՝ որպէս օտարանալ ինքնագլխութեամբ. ապստամբիլ. նշկահել. ... (դրի ի Հին բռ. եւ՝ Դրանջել՝ ապստամբել)։

Եղեւ նորա ծառայ յովակիմ ամս երիս, եւ դարձաւ վտարանջեաց ի նմանէ. (՟Դ. Թագ. ՟Ի՟Դ. 1։)

Նշկահեալ արհամարհեաց. վտարանջեալ (կամ վտարանդեալ) յիւրոց նախագլխոցն. (Խոր. ՟Գ. 19։)