cf. ՓՈՒԹՈՒԹԻՒՆ.
Առաջին դրացն անսայր առաջնորդ աստղն, զճանապարհագնացութեան նոցա ունելով զփոյթութիւն. (Անթիպատր։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | փոյթութիւն | փոյթութիւնք |
accusatif | փոյթութիւն | փոյթութիւնս |
génitif | փոյթութեան | փոյթութեանց |
locatif | փոյթութեան | փոյթութիւնս |
datif | փոյթութեան | փոյթութեանց |
ablatif | փոյթութենէ | փոյթութեանց |
instrumental | փոյթութեամբ | փոյթութեամբք |