vengeance.
cf. ՔԻՆԱԽՆԴՐՈՒԹԻՒՆ.
Չարայուշ քինահանութիւն։ Ի քինահանութիւնս յոժարեցուցանէ սատանայլ առնուլ զվրէժս ի զրկողաց։ Ո՛չ անձամբ ինչ պահանջել քինահանութիւն. (Մանդ. ՟Ժ՟Բ։)
Քինահանութեան անարգանաց շապհոյ։ Քինահանութիւն վրէժխնդրութեան արարեալ։ Ոչ իսպառ քինահանութեամբ վարիլ առ հարկատուսն եւ առ հնազանդս իւրեանց. (Արծր. ՟Ա. 15։ ՟Բ. 2։ ՟Դ. 11։)
Զքինհանութիւն եւ զնախանձ ի բա՛ց մերժեսցուք։ Զքինահանութեան ախտն ի սրտէդ արմատախի՛լ արասցես. (Ոսկ. մտթ.։ Ճ. ՟Գ.։)
Մեղայ ոխակալութեամբ, քինհանութեամբ. (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քինահանութիւն | քինահանութիւնք |
| accusatif | քինահանութիւն | քինահանութիւնս |
| génitif | քինահանութեան | քինահանութեանց |
| locatif | քինահանութեան | քինահանութիւնս |
| datif | քինահանութեան | քինահանութեանց |
| ablatif | քինահանութենէ | քինահանութեանց |
| instrumental | քինահանութեամբ | քինահանութեամբք |