diamond;
cf. Մագնիս.
ἁδάμας, adamas (տե՛ս ի տառն Ն. զի եւ անդրիանոս, հանդրին, եւ այլն, ասի՝ որպէս ադրիանոս, ադրիական. եւ կրուկ իբրեւ կրունկ. մեքենայ, մենքենայ, եւ այլն). այս ինքն անտիրելի, անիշխելի, աննուաճելի։
Քար պատուական՝ սպիտակափայլ՝ մեծագին ի գոհարս, յոյժ կարծր եւ դժուարաբեկ. էլմաս։ (Ամովս. ՟Է. 7. 8։)
Մարմինն էր քան զադամանդ անվթար եւ անգիծ։ Ըստ կարծրութեան որպէս ադամանդ։ Երեւէր նոցա իբրեւ զադամանդ, որ ոչ կարէ ազդել ի նմա երկաթ։ Որոգինէս Ադամանդ կոչեցաւ ըստ յառաջագոյն հռչակեալ իմաստութեանն եւ մաքրութեանն համադիր. (Փիլ. յովն.։ Մագ. քեր.։ Վրք. ոսկ.։ Ոսկիփոր.։)
Խանդումանդ, որ է մագնեստիս. մագնիս.
Զօրութիւն ադամանդին ի վեր քարշէ զերկաթ. (Շիր.։)
Ադամանդ քար. մխնատիս. (Բժշկըն։)
Իբրեւ զերկաթ յանդամանդէ քարշեալ. (Ոսկիփոր.։)
Ադամանդեայ. եւ Նման ադամանդի, անխորտակելի։
Աւազանդ անդամանդ. (Վրդն. ծն.։)
Նա խորտակեաց զդրունս անդամանդ. (Ժմ.։)