s.

ԶՈՒԶԱՅ ԶՈՒԶԷ. (կամ ՈՒԶԱՅՈՒԶԷ. ) իրիք.

Առնուլ ըստ գլխոյ բազում զուզէս արծաթոյ, եւ կնիք կապարեայ դնել յամենեցուն պարանոց։ Տայր կնիք կապարեայ դնել յամենեցուն պարանոցսն, եւ առ մի մի կնիք պահանջէր զբազում զուզայս, մինչեւ հասանել մարդկան ետին տնանկութիւնն. (Ղեւոնդ.։)