s.

hold, retention, surprise;
comprehension, perception;
— ախտից, attack, fit, stroke.

s.

ԸՄԲՌՆՈՂՈՒԹԻՒՆ կամ ԸՄԲՌՆՈՒԹԻՒՆ. κατάληψις comprehensio δραστήριον efficacitas որ եւ ԸՄԲՌՆՈՂԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ. Կարողութիւն ըմբռնելոյ ձեռօք կամ մտօք. ոյժ. ներգործականութիւն.

Որք զԱստուծոյ բնութիւնն ի ներքս առնեն իւրեանց հասանօղ ըմբռնողութեանն (կամ ըմբռնութեանն). (Նիւս. կազմ.։)

Եթէ երթալի է ի մեզ անհասութիւն բանիդ, ոչ էր սքանչելի, այլ ըմբռնութեան իրք. այսինքն դիւրըմբռնելի. (Ճ. ՟Գ.։)

Ուսս եւ բազուկս եւ ձեռս (հրեշտակաց՝ իմասջի՛ր) զարարողականութիւնն եւ զներգործութիւն բարեաց, եւ զըմբռնողութիւն. (Շ. հրեշտ.։)

Կարմիրն (գոյն երիվարաց նշանակէ) զհրատեսակութիւնն եւ զըմբռողութիւնն. (Դիոն. երկն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ըմբռնողութիւն ըմբռնողութիւնք
accusatif ըմբռնողութիւն ըմբռնողութիւնս
génitif ըմբռնողութեան ըմբռնողութեանց
locatif ըմբռնողութեան ըմբռնողութիւնս
datif ըմբռնողութեան ըմբռնողութեանց
ablatif ըմբռնողութենէ ըմբռնողութեանց
instrumental ըմբռնողութեամբ ըմբռնողութեամբք