hy    |   fr

Ժրիմ, Եցայ

ձ.

ԺՐԵՄ, ԺՐԻՄ cf. ԺՐԱՆԱԼ.

Տայր զօրութիւն մանկանն՝ ժրել ի դառն տանջանս. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)

Թէ ծառայն իմաստուն լինի, ժրէ. (Լմբ. պտրգ.։)