descendre;
s'abaisser, baisser;
descendre chez quelqu'un, loger chez lui;
cf. Սերիմ;
— ի նաւէ, débarquer;
— ի գերեզման՝ ի հող մահու, descendre au tombeau, être enseveli;
էջ մրրիկ հողմոյ ի ծովակն, une tempête fondit sur le lac;
— յօթեւան ուրեք, descendre à un hôtel;
օդաչափն իջանէ, le baromètre descend, baisse;
արտասուք զծնօտիւք իջանեն, les larmes tombent sur ses joues;
ճանապարհն իջանէ ի Փարիզէ ի Լիոն, cette route conduit de Paris à Lyon;
ի ծառայութիւն —, s'abaisser à la servitude, devenir domestique;
յաղքատութիւն —, s'appauvrir, devenir pauvre;
գետն իջանէ ի ծով, ce fleuve tombe dans la mer.
καταβαίνω, κατέρχομαι, κατάγομαι descendo, devenio, deducor եւ այլն. Էջս առնել. վայրաբերիլ. ի բարձր տեղւոջէ ի վայր կամ ի ստոր գալ՝ երթալ, հոսիլ. իջնալ, ինջնալ.
Էջ ի լեռնէ անտի։ Էջ ի խաչէդ։ Իջին երկոքին (ի կառաց) ի ջուրն։ Իջանելյերուսաղէմէ յերիքով, կամ ի տրովադա, յանտիոք, ի տիւրոս, ի սիդոն, յեգիպտոս. կամ յանդունդս, ի դժոխս, ի գերեզման, ի հող. եւ այլն։
Իջին անձրեւք։ Վտակք ջուրց իջին յաչաց իմոց։ Իջանել հրոյն զհինգ քաղաքաւ։ Ետես զհոգին աստուծոյ իբրեւ զաղաւնի՝ զի իջանէր ի վերայ նորա։ Իջանէր իբրեւ զաղաւնի յերկնից, եւ հանգչէր ի վերայ նորա։ Ընդ ճանապարհ՝ որ իջանէ յերուսաղէմէ ի գազայ։ Իջանել անօթ ինչ իբրեւ կտաւոյ մեծի։ Աստուածք նմանեալ մարդկան իջին առ մեզ։ Արիք իջէք առ այրն։ Ի՛ջէք անդր։ Ամենայն տուրք բարիք ... ի վերուստ են իջեալ առ ի հօրէն լուսոյ. եւ այլն։
Իջանել ընդ առաջ տեառն իմոյ արքայի։ Ի թիկունս իջցէ, օգնեսցէ. եւ այլն։
Արտասուք այրւոյ զծնօտիւք իջանեն. (Սիր. ՟Լ՟Բ. 9։)
Խոխոջանք խոռոչանք խոռոչանց որ բղխեն իջանան ի գլխոց լերանց. (Վեցօր.։)
Փիսոն (գետ) իջանէ յովկիանու ծով. (Շիր.։)
Ի ծառայութիւն յազատութենէ իջի. (Սեբեր.։)
մինչդեռ իջեալ գայ նա ի բանի անդ իւրում (այսինքն ի վայր կոյս՝) կարգէ զայսոսիկ. (Եւս. պտմ. ՟Ի 17։)
Բանին իեցելոյ ի մարդկանին. (Կիւրղ. պրպմ. եւ Կիւրղ. գանձ.։)
ԻՋԱՆԵԼ. որպէս Զիջանիլ. մեղմիլ. դադարել. խոնհարիլ.
Ի միտս իւր իջանէր առ տանջանացն աստուծոյ. (՟Բ. Մակ. ՟Թ. 11։)
Իջին ի հպարտութենէ. (Մծբ. ՟Ժ՟Է։)
ԻՋԱՆԵԼ. Բերիլ ի չար անդր. անկանիլ.
Իջանելով յանասնականն անարգելութիւնս։ Իջանէ ի ծառայական ամբարիշտութեան զառածումն. (Պիտ.։)
Եթէ միտք ոչ ճգնեսցին եւ իջցեն ընդ փափուկս, այլ եւս առաւել դժուարեսցի. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)
ԻՋԱՆԵԼ. Սերնդեամբ յաջողել.
Ի նաթանայ իջանէր ազգն ի յովսէփ, եւ ի սաղմոնէ իջանէր ի մարիամ. (Խոր. առ արծր.։)
ԻՋԱՆԵԼ. իբր Իջավանիլ.
Յղեաց կոչեաց զտուբիա, առ որում իջալ էր նա. (Եւս. պտմ. ՟Ա. 12։)
Երթեալ իջանէաք ի քաղաքագեղն մեղտի։ Ի նոյն վայրի իջեալ բանակեցան. (Զենոբ.։)
Յանհոգս էին իջեալ պարսիկքն. (Մամիկ.։)