Անգժատ, Ի

s.

ԱՆԳԺԱՏ. որ գրի եւ ԱՆԳՕԺԱՏ, ԱՆԿՈՒԺԱՏ. պրսչ էնկիւժէթ cf. ՔԱՂԲԱՆ. (Ի բառս գաղ։)

Այն գեղն է, որ անկժատ ունի։ Զանգժատի մաճունն տուր. (Մխ. բժիշկ. ստէպ։)

Անգօժատ տրուէ՛ ի թուխ գինին. (Վստկ. ՅԻԵ։)