adj. s.

ԱՍՏԷՔ կամ ԱՍՏ ԷՔ, էից. Աստ գտեալքս. աստէն եղեալքս. երկրաւորք.

Երկնայինցն տեսակն առաւել գոյանայ՝ քան թէ աստէիցս։ Տեղի՝ աստէիցս առաւել գոյանայ, քան թէ երկնայինցն. (Արիստ.։)