Աղալեզու, Ի, Աց

adj.

ԱՂԱԼԵԶՈՒ կամ ԱՂԱՒԱԼԵԶՈՒ Աղու, եւ աղուաշ լեզուաւ. քաղցրախօս, եւ շաղաւաշուրթն, ստախօս.

Ամենայն ցոփոգեացն եւ աղալեզուացն չեւ խօսք ի սրտին՝ երդումն ի լեզուն կայ պատրաստ։ Յոփոգեացն եւ աղաւալեզուացն՝ թէպէտեւ բիւր անգամ երդնուն, ոչ ոք հաւատայ. (Մանդ. ԺԵ։)