hy    |   fr

Անվախճանելի, Լւոյ

cf. ԱՆՎԱԽՃԱՆ.

Անսկզբան եւ անվախճանելւոյն նորա նախախնամութեան. (Դիոն. թղթ. ՟Թ։)

Անկանել ի տանջանս անվախճանելի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 41։)

Անվախճանելի որդանն. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Բ։)