adj.

unsaleable.

adj.

ԱՆՎԱՃԱՌ ԵՒ ԱՆՎԱՃԱՌԵԼԻ. ἅπρατος. non vendibilis, invenialis. Որ ոչ վաճառի. զոր չէ մարթ վաճառել. անգին. սաթըլմազ. պահասըզ.

Սիմոն կախարդն զանվաճառ շնորհսն հոգւոյն վաճառաւ արծաթոյ գնել կամէր. (Կոչ. ՟Ղ։)

Գանձ անվաճառ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)

Անվաճառելի լինել զեկեղեցոյսն կամի. (Մխ. դտ.։)