cf. Աշխար.
cf. ԱՇԽԱՐ.
Սուգ եւ աշխարանս առնուն։ Ողբ եւ աշխարանք փոխանակ երգոց։ Զհարսնական զերգս արարեր ողբս աշխարանաց. (Փիլ.։)
Լալիւն եւ ողբումն եւ աշխարանք. (Ոսկ. ես.։)
Արդարեւ ողբոց եւ մեծամեծաց արժանի է աշխարանաց գործն. (Սարգ. քհ.։)
Զաշխարանս մերձաւորացն. (Եղիշ. ՟Զ։)
Զճչիւն աշխարանաց բարձրացուցանելով։ Սգովք եւ աշխարանօք. (Մանդ. ՟Է։)
Աշխարանս տիկնացն. (Յհ. կթ.։)
Եւ այն աշխարանաց բանք. (Տօնակ.։)
Յիշեա՛, յորժամ աշխարանքն կայցեն, եւ անցաւորքս երթիցեն. (Մաշկ.։)