hy    |   fr

Ապտակումն, Կման

s.

Ապտակելն, իլն. ապտակահարութիւն.

Առ ոչինչ համարեալ զապտակումն ծնօտիցն. (Ճ. ՟Ա.։)

Որպէս զի փոքր ապտակմամբ մարմնոցն հանդիպեսցի բժշկութեան լաւագունին. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ապտակումն ապտակմունք
accusatif ապտակումն ապտակմունս
génitif ապտակման ապտակմանց
locatif ապտակման ապտակմունս
datif ապտակման ապտակմանց
ablatif ապտակմանէ ապտակմանց
instrumental ապտակմամբ ապտակմամբք