to box, to slap, to cuff.
ῤαπίζω. alapam impingo. Ապտակ ածել կամ հանել. հարկանել. տանջել. սիլլէ վուրմագ, դապանճա չալմագ.
Ոմանք ապտակեցին. (Մտթ. ՟Ի՟Զ. 67։)
Եւ ոչ յապտակելն դժուարեցար. (Նար. ՟Հ՟Է։)
Որոց ապտակենն՝ ոչ զայրանալ. (Իգն.։)
Ծնողն անտես առնէ զգութն, եւ ապտակէ. (Լմբ. սղ. ՟Հ՟Ը։)
Մի՛ ապտակեր զապտակողսն քո. (Վրք. հց. ՟Բ։ Իսկ յասելն,)
Զոր սիրէ տէր՝ խրատէ, ապտակէ զամենայն որդի՝ զոր ընդունի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 34.) իմա՛ որպէս գան հարկանել, տանջել։
Տեսանել (հրէիցդ) ի բացուստ զերուսաղէմ. ապտակէք զծնօտս ձեր, եւ պատառէք զհանդերձս. (Պիտառ.։)