state of a divine or sacred thing.
θεότης divinitas Աստուածային գոլն Աստուծոյ. աստուածութիւն.
Առ աստուածայնութեան բնութեան անհասանելի է խորհրդոց մարդկան Աստուած. (Պրպմ.։)
Եւ τὸ θειότατον divinisimum esse Աստուածակերպութիւն հաղորդեալ իւիք օրինակաւ. սրբազանութիւն.
Ոչինչ ծանիցէ յաստուածաւանդիցն, այլեւ ոչ գործիցէ ինչ, որ ոչ զգոլն աստուածայնութեամբ։ Եւ զայս վարկանիմ նշանակել զաստուածայնութիւնսն եւ ծայրութիւնս երեւեցելոցն եւ իմացելոցն. (Դիոն.։)
Զաստուածայնութիւնս հոգւոյս ի ստորեւս քարշէ. (Լմբ. սղ.։)
Եւ ὀσιότης sanctitas Սրբութիւն. բարեպաշտութիւն.
Հետեւի արդարութեան եւ աստուածայնութիւն, եւ ճշմարտութիւն, եւ հաւատն, եւ չարատեցութիւն. (Արիստ. առաք.։)
Ականատես մեր ունելով զաստուածայնութիւն իւրեանց եւ զբարեվայելչութիւն. (Լմբ. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածայնութիւն | աստուածայնութիւնք |
| accusatif | աստուածայնութիւն | աստուածայնութիւնս |
| génitif | աստուածայնութեան | աստուածայնութեանց |
| locatif | աստուածայնութեան | աստուածայնութիւնս |
| datif | աստուածայնութեան | աստուածայնութեանց |
| ablatif | աստուածայնութենէ | աստուածայնութեանց |
| instrumental | աստուածայնութեամբ | աստուածայնութեամբք |