Արկանելն, եւ իլն. արկուած.
Նա զդառըն ջուրն երիքովին՝ փոխեաց ի քաղցր արկմամբ աղին. (Յիսուս որդի.։)
Միանայ ընդ բնութեան՝ այս սիրոյ արկումն։ Չարն ո՛չ է բնութեան ասէ, այլ արկումն ի բնութիւնս. (Շ. ամենայն չար.։)
Լապտերն յայնժամ չիջանի, յորժամ ձէթ ոչ ունիցի, կամ սաստիկ հողմոյ ի վերայ արկումն լինիցի։ (Ոսկ. յհ. ՟Ա 4։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արկումն | արկմունք |
| accusatif | արկումն | արկմունս |
| génitif | արկման | արկմանց |
| locatif | արկման | արկմունս |
| datif | արկման | արկմանց |
| ablatif | արկմանէ | արկմանց |
| instrumental | արկմամբ | արկմամբք |