Ընթացք. գնացք. արշաւք.
Արշաւումն ալեաց. (Լմբ. սղ.։)
Շտապ շոյտ ընթացեալ փութով այսր անդր արշաւմամբ։ Րոտեալ արշաւմամբ՝ արփիանայր եւ այլն. (Տաղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արշաւումն | արշաւմունք |
| accusatif | արշաւումն | արշաւմունս |
| génitif | արշաւման | արշաւմանց |
| locatif | արշաւման | արշաւմունս |
| datif | արշաւման | արշաւմանց |
| ablatif | արշաւմանէ | արշաւմանց |
| instrumental | արշաւմամբ | արշաւմամբք |