hy    |   fr

Աւերածութիւն

s.

ἑρήμωσις. Աւերած կամ Աւերակ լինելն, անապատանալն.

Զլինելոցն ի տեղին զաւերածուիւնն ցուցանէր. (Նիւս. կազմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աւերածութիւն աւերածութիւնք
accusatif աւերածութիւն աւերածութիւնս
génitif աւերածութեան աւերածութեանց
locatif աւերածութեան աւերածութիւնս
datif աւերածութեան աւերածութեանց
ablatif աւերածութենէ աւերածութեանց
instrumental աւերածութեամբ աւերածութեամբք