adj.

μαστιγίας mastigia, flagria Բազում հարուածոց գանից արժանի. ծեծի փետի արժանի.

Ծառայ փախստական, ծառայ բազմահարուած, որ ապստամբեաց ի բարի տեառնէ. (Ածազգ. ՟Ժ՟Գ։)

Բարերարեա՛ առ բազմահարուածս՝ բարձրեալդ Աստուած. (Բենիկ.։)