adj.

that sighs much, lamentable, grievous.

adj.

Որ ստէպ հառաչէ, կամ հեծէ ցաւագին.

Զախտացեալն բազմահառաչ՝ երջանիկ կարգիս. (Նար. ՟Գ։)

Կամ Արժանի բազում հառաչանաց. ողբալի.

Լուեալ զանտեղի եւ զբազմահառաչ բանս նոցա՝ սկսանի հեգել զնոսա. (Սարգ. յկ. ՟Թ։)

Ղովտ գինեաւն պարտեցաւ ի կանանց, եւ զգործն զայն բազմահառաչ գործեաց. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Գ։)

Կամ Հառաչական. լի հառաչանօք.

Բազմահառաչ պաղատանօք եւ արտասուօք անկեալ առ ոտս հայրապետին՝ հայցէր թողութիւն. (Յհ. կթ.։)