cf. ԲԱԽՈՒՄՆ.
Ընդ միմեանս բախութիւն իմն ամենայն երկնի, ըստ որում յարմարին կիսագունդքն. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բախութիւն | բախութիւնք |
| accusatif | բախութիւն | բախութիւնս |
| génitif | բախութեան | բախութեանց |
| locatif | բախութեան | բախութիւնս |
| datif | բախութեան | բախութեանց |
| ablatif | բախութենէ | բախութեանց |
| instrumental | բախութեամբ | բախութեամբք |