hy    |   fr

Բանակարգութիւն

s.

Կարգումն բանից, կարգաբանութիւն.

Սքանչացեալ ընդ քաջասրտութիւնն եւ ընդ իմաստուն բանակարգութիւնն։ Պատկանաբար առ ողբոցն վարել բանակարգութիւն. (Արծր. ՟Ա. 7։ ՟Դ. 11։)

Ի պատուար պղնձի պարունակեցաւ ըստ Երեմիայի բանակարգութեանն. (Նար. մծբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բանակարգութիւն բանակարգութիւնք
accusatif բանակարգութիւն բանակարգութիւնս
génitif բանակարգութեան բանակարգութեանց
locatif բանակարգութեան բանակարգութիւնս
datif բանակարգութեան բանակարգութեանց
ablatif բանակարգութենէ բանակարգութեանց
instrumental բանակարգութեամբ բանակարգութեամբք