hy    |   fr

Բարոյածին

adj.

natural.

cf. ԲՆԱԾԻՆ.

Օրէնք ընդաբոյս՝ բարոյածինք՝ հաստատեալ կան ի բնութիւն նոցա (այսինքն ձկանց). (Վեցօր. ՟Է։)