hy    |   fr

Բորբոքախառն

adj.

cf. Բորբոք.

adj.

ԲՈՐԲՈՔԱԽԱՌՆ ԲՈՐԲՈՔԱՒՈՐ. Բորբոքեալ. բոցախառն.

Հուր բորբոքախառն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Հուր փայլակնաւոր, բոց բորբոքաւոր. (Գանձ.։)