vn.

to be inflamed, kindled, to flame, to crackle;
to be in a passion;
to be mad.

ձ. կ.

նոյնպէս եւ ի յն. եւ լտ. Վառիլ. արծարծանիլ, սաստկանալ բոցոյ. բռընկիլ, հրահրիլ, վառիլ.

Եւ բորբոքեցաւ հուր ի վիմէ անտի, եւ եկեր զբաղարջսն։ Բորբոքեցաւ բոց հրոյն ի վերայ փայտից սեղանոյն։ Եւ հնոցն բորբոքէր եօթնպատիկ առաւել յոյժ։ Հուր եկի արկանել յերկիր. եւ զի՞նչ. կամիմ թէ արդէն իսկ բորբոքէր։ Ասող մի մեծ՝ բորբոքեալ իբրեւ զղամբար։ Առաջ նորա հուր ծախիչ, եւ վերջ նորա հուր բորբոքեալ։ Ի հնոցն հրոյն բորբոքելոյ։ Սրբեսցէ զնա հրով բորբոքելով։ Եւ ոչ շիջցի բոցն բորբոքեալ։ Եւ տեսիլ փառաց տեառն իբրեւ զհուր բորբոքեալ ի վերայ գլխոյ լերինն։ Երբեմն ի մէջ ջրոյն առաւել քան զզօրութիւն հրոյ բորբոքէր. եւ այլն։

Կրակ ի բազում նիւթոց լինի, ի նոցունց աճեալ բորբոքի. (Փարպ.։)

Աշտանակօք կամ ջահիւք բորբոքելովք. այսինքն լուցելովք. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։ ՃՃ.։)

Կամ Այրիլ. կիզանիլ. տոչորիլ. բոցակէզ լինել. էրիլ.

Եւ լեառն բորբոքէր հրով մինչեւ յերկինս. (Օրին. ՟Դ. 11։ ՟Ե. 23։ ՟Թ. 15։)

Զաւակ նոցա սատակեսցի ... կանայք նոցա բորբոքեցան հրով. (Թուոց. ՟Ի՟Ա. 30։)

Նմանութեամբ ասի.

Բորբոքեցան ցանկութեամբք իւրեանց ի միմեանս։ Անմտութիւն բորբոքեալ ի սիրտ երիտասարդի։ Հրով այրեսցէ, եւ բորբոքեսցին ամօթով իւրեանց.եւ այլն։

Ի տենչանս բորբոքէր. (Խոր. հռիփս.։)

Ասի եւ զբորոտութենէ, որպէս Ի վեր եռալ. ի վեր երեւիլ. ըստ յն. ի դուրս ծաղկիլ. ἑξανθέω effloresco, emergo

Զի բորոտիութիւն է ընդ կեղոյս բորբոքեալ։ Բորոտութիւն բորբոքեալ է. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Գ. 20. 57։)