vacillation, staggering;
nutation.
ԴՈՂԴՈՋՈՒՄՆ կամ ԴՈՂԴՈՉՈՒՄՆ. Ստէպ դողումն. երերումն.
Իբրեւ զկային, որ էառ դողդոչումն դատաստանաւ ի տեառնէ. (Վրդն. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դողդոջումն | դողդոջմունք |
| accusatif | դողդոջումն | դողդոջմունս |
| génitif | դողդոջման | դողդոջմանց |
| locatif | դողդոջման | դողդոջմունս |
| datif | դողդոջման | դողդոջմանց |
| ablatif | դողդոջմանէ | դողդոջմանց |
| instrumental | դողդոջմամբ | դողդոջմամբք |