ԻՆՔՆԱԲԱՐՈՒԹԻՒՆ կամ ԻՆՔՆԱԲԱՐԵՐԱՐՈՒԹԻՒՆ. αὑτοαγαθότης per se bonitas. ինքն ըստ ինքեան բարութիւն, եւ բուն բարերարութիւն։ (Դիոն. ածայ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ինքնաբարութիւն | ինքնաբարութիւնք |
accusatif | ինքնաբարութիւն | ինքնաբարութիւնս |
génitif | ինքնաբարութեան | ինքնաբարութեանց |
locatif | ինքնաբարութեան | ինքնաբարութիւնս |
datif | ինքնաբարութեան | ինքնաբարութեանց |
ablatif | ինքնաբարութենէ | ինքնաբարութեանց |
instrumental | ինքնաբարութեամբ | ինքնաբարութեամբք |