Ինքնին տեսանելն՝ մանաւանդ մտօք. խելամտութիւն. եւ Տեսութիւն կամ ճանաչումն անձին իւրոյ. քննութիւն խղճի մտաց. (ռմկ. ինքնաճանաչութիւն).
Որ զայս կրեն, դիւրաւ եկեսցեն ինքնատեսութեամբ ի գիտութիւն մեղաց իւրեանց։ Ինքնատեսութեամբ զպարտսն վճարել. (Մաշկ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ինքնատեսութիւն | ինքնատեսութիւնք |
accusatif | ինքնատեսութիւն | ինքնատեսութիւնս |
génitif | ինքնատեսութեան | ինքնատեսութեանց |
locatif | ինքնատեսութեան | ինքնատեսութիւնս |
datif | ինքնատեսութեան | ինքնատեսութեանց |
ablatif | ինքնատեսութենէ | ինքնատեսութեանց |
instrumental | ինքնատեսութեամբ | ինքնատեսութեամբք |