adj.

one's own master, absolute, independent;
— եմք գործոց մերոց, we are masters of our own actions.

adj.

Տէր անձին իւրոյ. անձնիշխան. ազատ կամօք.

Ստեղծ զմարդն ... մտաւոր, ինքնիշխան, ինքնատէր.

Իբրեւ զազատս եւ զինքնատետրս անձնիշխանութեամբ վարիլ յառաքինութիւնս. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ։)

ԻՆՔՆԱՏԷՐ. Որ ունի տիրապէս իշխանութիւն ի վերայ իւրոց. ազատաբար տնտեսօղ. իշխան. ըստ յն. ինքնակալ αὑτοκράτωρ . ըստ լա. տէր. patronus, dominus.

Զմնաս զայս հասարակաբար առ ամենեսեան տուեալ ... որում ամենայն ոք ինքնատէրեւ բաւական է. (Իգն.։)

Մեք անիշխան ստեղծեալք յարարչէն՝ ինքնատէրն ախտից եւ խորհրդոց, եւ տէր յերկաքանչիւրս հակամիտութեանն, առաքինութեան ասեմ, եւ չարութեանն. (Ածաբ. մակաբ.։)

ԻՆՔՆԱՏԷՐ. Ինքնագլուխ. ինքնացեալ. անկախ.

Շրջին ըստ մտի իբրու զինքնատեարս։ Յամբարտաւանութիւնդ ձեր պարծիք իբրու թէ ինքնատեարք էք. (Սարգ. յկ. ՟Ժ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ինքնատէր ինքնատեարք
accusatif ինքնատէր ինքնատեարս
génitif ինքնատեառն ինքնատերանց
locatif ինքնատեառն ինքնատեարս
datif ինքնատեառն ինքնատերանց
ablatif ինքնատեառնէ ինքնատերանց
instrumental ինքնատերամբ ինքնատերամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ինքնատէրութիւն, ութեան

Voir tout