hy    |   fr

Խոնաւագոյն, Գունի, Ից

adj.

Առաւել կամ յոյժ խոնաւ.

Խոնաւագոյն ի գէճ բնութենէն. (Արիստ. աշխ.։)

Ամպոց խոնաւագունից. (Արծր. ՟Ա. 5։)

Զինքեամբ իսկ խոնաւագոյնն (երկիր). (Պիտ.։)

Ի ձեռն առուոց ոմանց՝ որք յաշսն գնացք են խոնաւագոյնք, զծանրութիւնն պատրաստէ. (Բրս. գոհ.։)