hy    |   fr

Ծայրատութիւն, ութեան

s.

mutilation;
retrenchment.

s.

ԾԱՅՐԱՏՈՒԹԻՒՆ Որ եւ ԾԱՅՐԱՔԱՂՈՒԹԻՒՆ. Ծայրատելն, եւ իլն. խեղութիւն. կրճատութիւն.

Ծայրատութիւն մատանց, կամ մարմնոց. (Նար. հդ։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։ Նիւս. ստեփ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ծայրատութիւն ծայրատութիւնք
accusatif ծայրատութիւն ծայրատութիւնս
génitif ծայրատութեան ծայրատութեանց
locatif ծայրատութեան ծայրատութիւնս
datif ծայրատութեան ծայրատութեանց
ablatif ծայրատութենէ ծայրատութեանց
instrumental ծայրատութեամբ ծայրատութեամբք