ն.

ἁκροστηριάζω, κολούω, κολοβόω trunco, mutilo. Հատանել զծայրս. ծայրակոտոր՝ ծայրակտուր՝ ծայրաքաղ առնել. յապաւել. յատանել. ծայրը կամ ծայրերը կտրել.

Ծայրատել զոտս գւ զձեռս. (Մամիկ.։)

Իբր զտունկս ինչ ոստաքանց արարեալ ծայրատէին եւ անպիտան առնէին ի ձեռաց եւ յոտից եւ ի բոլոր անդամոց։ Մսեալք եւ ծայրատեալք լինէին։ Մսեալք ծայրատէին. (Յհ. կթ.։)

Մարդիկ մեռեալք, եւ կենդանիք ծայրատեալք մարմնոյն մասամբք. (Ածաբ. աղքատ.։)

Ծայրատել զայգին. (Վստկ.։)