cf. ՁԱՅՆԱԿՑՈՒԹԻՒՆ.
Ընդդիմամարտք պատահեալք՝ ո՛չ ի հաւանակցութիւն միմեանց խոնարհէին. (Սարկ. հանգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հաւանակցութիւն | հաւանակցութիւնք |
| accusatif | հաւանակցութիւն | հաւանակցութիւնս |
| génitif | հաւանակցութեան | հաւանակցութեանց |
| locatif | հաւանակցութեան | հաւանակցութիւնս |
| datif | հաւանակցութեան | հաւանակցութեանց |
| ablatif | հաւանակցութենէ | հաւանակցութեանց |
| instrumental | հաւանակցութեամբ | հաւանակցութեամբք |