to be persuaded, convinced;
to acquiesce, to hear, to consent, to agree, to condescend;
to accept, to admit, to approve;
չ-, to disapprove;
որպէս —եալ եմ, as I believe, as I think;
որ լռէ՝ —ի, silence gives consent;
—իմ, —իմ ընդ այս, I agree to it.
πείθομαι, πείσομαι persuadeor, confido συνθέλω consentio եւ այլն. (Արմատն է Այո՛. հա՛. թ. էվվէթ. լծ. ընդ Հաւատ. եւ Դաւան. եւ այլն) Հաւան լինել. ի հաւան գալ. անսալ. հաւատս ընծայել. համոզիլ. ամոքիլ. յօժարիլ. հաճիլ. անսալ. լաւ վարկանիլ. ընտրել. յանձն առնուլ. զիջանիլ. կամակից կամ համախոհ լինել. հաւնիլ, տեղիք տալ.
Հաւանին տեսլեամբն, թէ բարւոք են երեւելիքս։ Ստիպեաց զնա առնուլ, եւ ոչ հաւանեցաւ։ Հաւանեցան նմա։ Որ ընդ նմայն հաւանեալ էին։ Մի՛ հաւանիցիս նմա, եւ մի՛ լուիցես նմա։ Հաւանեալ մեզ՝ լե՛ր ընդ մեզ։ Մի՛ հաւանիցիս ընդ անիրաւի լինել վկայ անիրաւ։ Ճշմարտութեանն չհաւանել, եւ այլն։ Ես՝ ո՛վ արք աթենացիք, համբուրելով սիրեմ զձեզ, բայց հաւանիմ աստուծոյ մանաւանդ՝ քան եթէ զձեզ. (Պղատ. սոկր.։)
Հաւանել միմեանց երկիւղիւ տեառն։ Հաւանեալ ամենեցուն ի կամս առաջնորդին։ Զառաջնորդն դիւաց հանդերձ իւր հաւանելովքն. (Յճխ. ՟Ի՟Գ. եւ ՟Ժ։)
Կարճառօտ հատանել հաւանեցայ. (Մագ.։)
Հաւանեալ եմ գիտել քեզ. այսինքն հաւատամ, կամ հաստատեալ եմ. (Պտմ. աղեքս.։)
Հաւանօղ լինել հրամանացն աստուծոյ. (Փիլ. իմաստն.։)
Որ աստուծոյ հաւանի, առաւել նա լուիցէ նմա. (Պիտ. ի Հոմերոսէ։)
Մեծաց բարութեանց պատճառք հաւանելեացն.