cf. ԵՊԱՐՔՈՍՈՒԹԻՒՆ.
Տաց քեզ զպատիւ հիպարքոսութեան. (Ճ. ՟Ա.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հիպարքոսութիւն | հիպարքոսութիւնք |
| accusatif | հիպարքոսութիւն | հիպարքոսութիւնս |
| génitif | հիպարքոսութեան | հիպարքոսութեանց |
| locatif | հիպարքոսութեան | հիպարքոսութիւնս |
| datif | հիպարքոսութեան | հիպարքոսութեանց |
| ablatif | հիպարքոսութենէ | հիպարքոսութեանց |
| instrumental | հիպարքոսութեամբ | հիպարքոսութեամբք |