cf. Հրակիզումն.
cf. ՀՐԿԻԶՈՒԹԻՒՆ. πυρκαϊά incendium.
Հրակիզութիւն եւ բոցք ի յերկնից հեղեալ. (Արիստ. աշխ.։)
Հրակիզութիւնս բազումս սփռեալ տարածանէ։ Ի սրափողոտ հրակիզութենէ։ Նենգաւոր նետից քոց հրակիզութիւնք. (Յհ. կթ.։ Աթ. խչ.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրակիզութիւն | հրակիզութիւնք |
| accusatif | հրակիզութիւն | հրակիզութիւնս |
| génitif | հրակիզութեան | հրակիզութեանց |
| locatif | հրակիզութեան | հրակիզութիւնս |
| datif | հրակիզութեան | հրակիզութեանց |
| ablatif | հրակիզութենէ | հրակիզութեանց |
| instrumental | հրակիզութեամբ | հրակիզութեամբք |