adj.

producing fire.

adj.

Որ ծնանի զհուր, կամ ի հրոյ. փայլակնացայտ. շանթառաք. հրացայտ. հրալից. հրեղէն.

Ստէպ կոչէին զնոսա (զսուրբ կանայս՝) հրածինս եւ լուսածինս. (Համամ առակ.։)

Սերովբէ հողանիւթ, հրածին ամպ (սուրբ կոյս). (Շ. տաղ.։)

Հրածին կարկուտ, կամ ամպ, ամպք։ Հրածին կարկտաբեր դիպուած. (Եղիշ. յես.։ Շար.։ Նար. ՟Ղ՟Բ։ Արծր. ՟Դ. 7։)

Հրածին է որդն եւ թինաւոր. (Եղիշ. ննջ.։)

Յորժամ հուրն բորբոքի, հրածին վիշապքն ի նմա ծընին. (Ոսկիփոր.։)