adj.

ՃԵՆԱԶԳԵԱՅ ՃԵՆԱԶՆ ՃԵՆԱԶՆԻ կամ ՃԵՆԱԶՆԵԱՅ. Որ է յազգէ ճենաց. տե՛ս բռ. յտկ. ան.

Ի ճենազնւոյն մամգունոյ։ Ճենազնեայն (կամ ճենազգեայն) մամգուն. (Խոր. ՟Բ. 81։)