hy    |   fr

Ճենճերոտիմ, եցայ

vn.

to be soiled with grease and smoke;
to be half burnt.

ձ.

ՃԵՆՃԵՐՈՏԻԼ. Ծխոտիլ, կամ այրիլ. առնուլ կամ տալ զհոտ ճենճերոյ.

Չտեսանես անդ թեւս թռչնոց խանձատեալս, եւ ճենճերոտեալ. (դրածն, ճենճերոխեալ. յն. զծուխ վերատուեալ). (Ոսկ. եփես. ՟Ժ՟Ը։)