hy    |   fr

Ճենճերալիր

adj.

ՃԵՆՃԵՐԱԼԻՐ կամ ՃԵՆՃԵՐԱԼԻՑ. Լցեալ ճենճերով, կամ ծխով զոհից.

Եկիր յիմ ճենճերալիր տաճարս. յն. գէր կամ պարարտ. (Սահմ. ՟Դ։)

Խափանելով զզոհս ճենճերալիր ուրուական պատկերաց. (Ճ. ՟Ա.։)

Օդոյս բնութիւն պղծեալ էր ի ճենճերալից զոհիցն հեթանոսաց. (Տօնակ.։)