adj.

ՄԱՐԿԵՂԻՏ ՄԱՐԿԻՈՆԱԿԱՆ. որ եւ ասին ՄԱՐԿԻՈՆԵԱՆ, եանք. Հետեւօղ աղանդոյն մարկիոնի, կամ սեպհական աղանդոյ նորա.

Զի յամօթ արասցէ զմարկեղիտսն։ Զմարկիոնական ախտն ախտանայցէ, եւ զվաղենտիանոսաց. (Ոսկ. գծ. եւ Ոսկ. ես.։)