ingenious, clever, skilled;
cf. Մարթ.
Հնարագիւտ. ճարտար. հայթայթիչ. հանճարեղ. ... որպէս եւ ՉՄԱՐԹՈՒՆ, անհանճար, տգէտ. անփորձ.
Իմաստութեան մարթուն արուեստիւ եւ ի մէջ յորձանաց զմարդն ամբողջ պահեցեր. (Փիլ. յովն.։)
Մարդն անուն, որ է մարթուն, այսինքն իմաստուն, ո՛չ մարմնոյս, այլ հոգւոյս. (Շ. թղթ.։)
Զգովութիւնս ոչ միայն ի մարդկանէ աստի բառնան առնուլ, այլեւ ի չմարթնոցն գովութիւնս բարձրացեալ յղփացեալ խնդրեն. (Եսթ. ՟Ժ՟Զ. 4։) յն. ἁπειράγαθος (անփորձ կամ տգէտ բարւոյ իմիք) imperitus, insolitus.