Միակութիւն, միայնակութիւն. մէկ հատիկ ըլլալը՝ մնալը.
Կէտ ասի վասն մեկնականութեան. զի կէտ՝ մեկնականութեան է անուն, քանզի յո՛ր վայր եւ լինին (կէտք ծովու), սպառեն ուտելով. մինչ ի մինն գայ, որ հզօրն է քան զայլսն. (Վրդն. ծն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեկնականութիւն | մեկնականութիւնք |
| accusatif | մեկնականութիւն | մեկնականութիւնս |
| génitif | մեկնականութեան | մեկնականութեանց |
| locatif | մեկնականութեան | մեկնականութիւնս |
| datif | մեկնականութեան | մեկնականութեանց |
| ablatif | մեկնականութենէ | մեկնականութեանց |
| instrumental | մեկնականութեամբ | մեկնականութեամբք |