distinct, one only;
cf. Մեկին.
ἔν, μόνος, μοναχός, μενόμενος unum, unicus ἀπλοῦς simplex μονοειδής unius formae ἑξαίρετος, διάφορος exemptus e numero, eximius, differens. Մեկին (առաւել ըստ ՟Ա նշ). միակ. միայնակ. զատուցեալ. առանձինն. սոսկ. պարզ. միատեսակ. մասնաւոր. աննման. մէկ, մինակ, մէկ հատիկ.
Կրկին փոխանակ մեկնակի տայ զինքն. (Ածաբ. ի պասեք.։)
Արասցուք մարդ ըստ պատկերի կերպարանաց մերոց. միթէ մեկնա՞կ երես ցուցանիցէ կարգ բանիցս այսոցիկ։ Մեծ եւ կարեւոր թուեսցին յաչս քո հաւատքն իւրով մեկնակն հաւանութեամբ՝ քան զամենայն օրինակս անսպառ բանից. (Վեցօր. ՟Ը. եւ ՟Ա։)
Ի մեկնակ հողոյ լինել՝ ոսկերացն կարծրութիւն, եւ շնչափողոյն փափկութիւն, եւ այլն. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)
Եւ թուղթ եւս մեկնակ (այսինքն միակ եւ ընտիր) եթող նա մեզ. (Եւս. պտմ. ՟Է. 25։)
Առանձինն իմն եւ մեկնակ եւ զատ պատուոյ արժանի առնեն։ Մեկնակ ընկալաւ սկիզբն լինելութեան (մարդն)։ Զաւ եւ մեկնակ խնամոյ կցորդութիւն տայ այրեաց եւ որբոց. (Փիլ. տեսական. եւ Փիլ. նխ. ՟ա. եւ Փիլ. ել. ՟Բ. 3։)
Ընդ միոյ մեկնակ անձին՝ բիւրս եւ հազարս. (Ագաթ.։)
Նա զմի մեկնակ խնդրեաց, աստուած երիս տեսակօք խորհուրդս յայտնեաց նմա. (Եղիշ. դտ.։)
Մեկնակն եւ աննմանակն լեառն աստուծոյ. (Տօնակ.։)
Ինչ մի միանձնութեամբ մեկնակ մեծ է. (Շիր.։)
ՄԵԿՆԱԿ. ա.մ. Մեկին՝ ըստ ՟Բ եւ ՟Դ նշ. Յայտնի, եւ յայտնապէս.
Մեկնակ իսկ ասէր, թէ շմուէլ յարեաւ. (Եփր. թագ.։)
Ասաց մեկնակ, եւ բարբառեաց։ Այս յայտ է եւ մեկնակ։ Մեկնակ յայտնապէս։ Մեկնակս քարոզեաց յայտնապէս. (Մծբ. ՟Ժ՟Դ. ՟Ժ՟Ե։)
ՄԵԿՆԱԿ. մ. Միակի. մի եւեթ չափով.
Ընդ կենդանւոյն մեկնակ տուժեսցի, եւ ընդ սպանելոյն՝ չորեքկին. (Կիւրղ. թագ.։)