ՆԵՐՇՆՉԱԿԱՆ ἕμψυχος spirans, animatus. որ եւ ՆԵՐՇՆՉԱՒՈՐ. Ներանձնաւոր. ունօղ զշունչ կամ զհոգի. հոգիաւոր.
Սահման կենդանւոյն, գոյացութիւն ներշնչական՝ զգայական՝ ինքնաշարժ։ Կենդանի՝ գոյացութիւն ներշնչական զգայական. արդ վասն զի ներշնչականն ի յոլովագոյնս հասեալ գոյ քան զկենդանին, եւ այլն. (Անյաղթ պորփ.։)
Անձն անմահ՝ պատճառ էին՝ նախդիր մտաց. միտք՝ ներշնչականիս. ներշնչականն՝ կենդանականիս, կենդանականն՝ մարդոյս։ Ի բանականէ՝ ի ներշնչականէ՝ ի չորից տարերց՝ մարմին առ. (Քեր. քերթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ներշնչաւոր | ներշնչաւորք |
| accusatif | ներշնչաւոր | ներշնչաւորս |
| génitif | ներշնչաւորի | ներշնչաւորաց |
| locatif | ներշնչաւորի | ներշնչաւորս |
| datif | ներշնչաւորի | ներշնչաւորաց |
| ablatif | ներշնչաւորէ | ներշնչաւորաց |
| instrumental | ներշնչաւորաւ | ներշնչաւորաւք |