s.

Սէր սրբութեան՝ ողջախոհութեան՝ առաքինութեան.

Յաղագս սրբասիրութեան եւ արդարապէս դատաստանին։ Ոչ մնալ այլ եւս սրբասիրութեան մանկանն, այլ ամուսնացուցանել։ Առաքեաց զքո սրբասիրութիւնդ. (Ոսկիփոր.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Վրք. հց. ձ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սրբասիրութիւն սրբասիրութիւնք
accusatif սրբասիրութիւն սրբասիրութիւնս
génitif սրբասիրութեան սրբասիրութեանց
locatif սրբասիրութեան սրբասիրութիւնս
datif սրբասիրութեան սրբասիրութեանց
ablatif սրբասիրութենէ սրբասիրութեանց
instrumental սրբասիրութեամբ սրբասիրութեամբք