Սէր սրբութեան՝ ողջախոհութեան՝ առաքինութեան.
Յաղագս սրբասիրութեան եւ արդարապէս դատաստանին։ Ոչ մնալ այլ եւս սրբասիրութեան մանկանն, այլ ամուսնացուցանել։ Առաքեաց զքո սրբասիրութիւնդ. (Ոսկիփոր.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Վրք. հց. ձ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սրբասիրութիւն | սրբասիրութիւնք |
| accusatif | սրբասիրութիւն | սրբասիրութիւնս |
| génitif | սրբասիրութեան | սրբասիրութեանց |
| locatif | սրբասիրութեան | սրբասիրութիւնս |
| datif | սրբասիրութեան | սրբասիրութեանց |
| ablatif | սրբասիրութենէ | սրբասիրութեանց |
| instrumental | սրբասիրութեամբ | սրբասիրութեամբք |