hy    |   fr

Վարակայ

adj.

Բառ անստոյգ, իբր Վայրագայ. վայրիջեալ.

Հիւսեալ ի սոսա տեսիլ սանդղոցն յակոբայ, օծեալն այն ստորակայ, զ՝ի քեզ բանին գալն վարակայ. (Տաղ. (լաւ եւս է վերծանել՝ Վերակայ, այսինքն բարձրելոյ)։)